รักลวง

ความจริงบางอย่างร้ายแรงกว่าที่คิดเอาไว้เล่นๆ
พี่ชายสอนไว้อยู่เมื่อวาน อย่าวิตก

ไม่ได้แล้วมั้ง กับความจริงที่เพิ่งได้รู้
ฉันเคยทักทายกับสายลมตอนเช้า..ว่าความรักเรียกหา
ฉันไม่เคยตามไปอย่างคำคาริล แต่เมื่อวันนั้นฉันละเมอ

ฉันพยายามสยายปีกที่ไม่เคยมีเพื่อติดตาม
เจ้าความรักชั่วยาม เพียงเขม่าควัน
ฉันรักที่เป็นเขา...รักที่เขามอบรัก
รักที่เขาพยายามเข้ามาใกล้...ความรักของเรา

ไม่ทันตั้งตัวฉัน
หลงคิดว่าแพรบางที่คลุมแขน
จะสามารถสยายปีกสวยเพื่อลอยลมบนฟ้ากว้างนั้น

เพื่อไขว่คว้า ความรัก
รักที่ทักทายกันในค่ำก่อน
ฉันนอนแน่นิ่ง

หายใจรวยริน..เจ็บปวด

เมื่อได้รู้ว่ารักที่เฝ้าหลง


ไม่เคยมีอยู่เลย